Sum 41: Underclass Hero (จุดเปลี่ยนครั้งสำคัญมาเยือน)

             หลังจากจบทัวร์อัลบั้ม Chuck ทางวงก็เจอเรื่องช็อกจนได้ เมื่อ Dave Baksh มือกีต้าร์ผิวสี กำลังสำคัญของวงได้ขอลาออกจาก Sum 41 เนื่องจากอยากออกไปทำเพลงหนักๆที่ตัวเองชอบมากกว่า มาดูกันครับว่า Sum 41 ที่ไม่มีเดฟจะเป็นอย่างไร

1. Underclass Hero แค่แทร็กแรกก็น่าจะเดาได้ว่าทิศทางอัลบั้มนี้จะเป็นอย่างไร ป็อปพังก์ติดหู จังหวะชวนโดด พวกเขาเอามันกลับมาแล้วครับ

2. Walking Disaster ว่ากันด้วยเนื้อหาของเด็กมีปัญหาที่คิดจะหนีออกจากบ้าน แต่สุดท้ายก็ต้องกลับมาที่บ้านอยู่ดี ด้านดนตรียังคงเป็นป็อปพังก์เหมือนเดิม แต่เมโลดี้ติดหวานสักหน่อย

3. Speak of the devil อีกเพลงเร็วๆ หม่นๆ หวานๆ มีซาวนด์จากคีย์บอร์ดพอแก้เลี่ยนได้

4. Dear Father เพลงใสๆ จังหวะกลางๆ ที่เนื้อหาประชดประชันถึงพ่อบังเกิดเกล้า สวนทางกะดนตรีโดยสิ้นเชิง ท้ายเพลงมีเพิ่มไลน์กีต้าร์แรงๆเข้าไป ฟังเข้าท่าดีครับ

5. Count your last blessings มาถึงเพลงจังหวะมันๆ ที่เดอริกร้องไว้ได้ฟีลเครียดๆ หม่นๆ โดยมีเปียโนประคองไม่ให้ดูราบเรียบจนเกินไป

6. Ma poubelle เพลงภาษาฝรั่งเศสที่สตีฟ มือกลอง เป็นคนแต่งเนื้อร้องไว้ ผมขออนุญาตไม่พูดถึงเนื้อหานะครับ 555 น่าจะเป็นอินเทอร์ลูดเปียโน สั้นๆที่ทำเอาฮาซะมากกว่า

7. March of the dogs ขาพังก์ทั้งหลายน่าจะชอบเพลงนี้ได้ไม่ยาก ทั้งส่วนของเนื้อหาที่ด่าท่านอดีตประธานาธิบดีอเมริกา พาร์ทดนตรีสับคอร์ดกันแหลกลาญ แล้วยังจะต้องการอะไร (นั่นสิ)

8. The jester อัดต่อเนื่องกันเลย ที่ทางวงอยากลองสัดส่วนดนตรีที่ไม่ค่อยได้ทำดูบ้าง (Time Signature 6/8) เดอริกร้องไว้ได้พลุ่งพล่านดีครับ

9. With me เพลงบัลลาดหวานๆที่ไม่ค่อยเห็นพวกเขาทำออกมาเท่าไรนัก แต่ท่อนฮุคพี่แกก็ร้องไว้แหลมเฟี้ยวเช่นเคย

10. Pull the curtain กลับมาย่ำป๊อปพังก์โจ๊ะๆของถนัด ที่ดูสุขุมขึ้นมาสักหน่อย เดอริกแอบโชว์ว้ากและโซโล่กีต้าร์ไว้นิดนึงด้วย มูฟเมนท์ค่อนข้างหลากหลายดีครับ

11. King of contradiction เพลงประเภทอัดรวดเดียวจบแบบนอนสต็อป ยังคงต้องมีติดอัลบั้มไว้ครับ

12. Best of me เพลงช้าๆ เนื้อหาหวานๆ ที่ซาวนด์เอนไปหาทางอัลเทอร์ โยกๆนิดๆ

13. Confusion and frustration in modern times เพลงจังหวะมันๆ ติดหูชะงัด ดนตรีเน้นสนุกสนานกับเนื้อหาเบื่อหน่ายกับสังคมยุคใหม่

14. So long goodbye อคูสติกส่งท้าย กับเนื้อหาเหมือนจะเป็นการบอกลาเพื่อนเก่าอย่างเดฟ

            อาจจะติดโทนหวานไปนิดสำหรับวงที่น่าจะมีลูกบ้ามากกว่านี้อย่าง Sum 41 แต่หลายๆอย่างครับ ที่ทำให้อัลบั้มนี้ออกมาในลักษณะนี้ สุดท้ายก็ยังเป็นอัลบั้มที่น่าฟังอยู่ดี ถึงจะมีบางอย่างที่หล่นหายไปบ้าง (ก็แหงล่ะ สมาชิกหายไปคนนึง 555)