Birthzy: All About Music

  What the Dead Men Say: Trivium อัลบั้มล่าสุดของ โมเดิร์น แธรช-เมทัลคอร์ ที่ยังคงประกาศศักดาความเป็นตัวจริง กับการได้มือกลองระดับเทพ Alex Bent ที่ทำให้ซาวด์ของพวกเขาโลดแล่น โดดเด่น เหนือชั้นกว่าวงร่วมรุ่นอยู่หลายขุมนัก และพวกเราเกือบจะได้ยลฝีมือให้เต็มสองตากันแล้ว ถ้าไม่เจอพิษโรคระบาดเล่นงานจนแฟนๆฝันค้างตามๆกัน Facing Death By Now: Torrayot ไซต์โปรเจ็กต์จาก อู๋ นักร้องนำ The Yers อัดแน่นไปด้วยกำแพงแห่งความมืดมนแบบที่ไม่มีวันได้ยินในงานของ The Yers เป็นแน่ ยืนพื้นด้วยซาวด์แบบ Doom Metal, Shoegazer ทะมึนหม่นหมองกันตลอดทั้ง 10 เพลงจนจบอัลบั้ม Transitional Forms: Sharptooth Hardcore Punk ตัวเดือดที่ชื่อเสียงอาจไม่ได้เป็นที่รู้จัก พวกเขามีเวลาราวครึ่งชั่วโมงที่จะมอบความโกลาหล เกรี้ยวกราด โกรธแค้น แทบทุกเพลงมีความเป็นเนื้อเดียวกัน หมัดหนักพร้อมพุ่งทะยาน เป็นอีกอัลบั้มที่ใช้ฝ่าวิกฤตความเครียดจาก Covid-19 ได้เป็นอย่างดี Words: The Darkest Romance เมทัลลูกผสมฝีมือเหนือชั้น รังสรรค์ผลงานมาสเตอร์พีซต่อจาก Lessons อัลบั้มก่อนที่ได้รับการแซ่ซ้องทั้งในระดับ Mainstream และ Underground มาจนอัลบั้มล่า

นับตั้งแต่ BABYMETAL ได้รับกระแสความนิยมไปทั่วทั้งโลก วงการดนตรีที่ญี่ปุ่นก็ได้เริ่มมีวงลักษณะเดียวกันตามมาเต็มไปหมด และ PassCode วงนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้น และการกลับมาพร้อมสตูดิโออัลบั้มลำดับที่สาม STRIVE ก็น่าจะยิ่งทำให้ชื่อเสียงกระฉ่อนขึ้นไปอีก เรียกได้ว่าถ้าจะหาวงไอดอล ร็อค - เมทัล โกอินเตอร์ตาม BABYMETAL ไปก็น่าจะเป็นหนึ่งในตัวเลือกที่น่าสนใจไม่น้อยครับ แต่จะว่าไปหากพิจารณาดีๆซาวด์ของ PassCode ก็ถือว่ามีเอกลักษณ์ชัดเจนมาตั้งแต่ช่วงแรกๆแล้ว พวกเขาขยำรวมดนตรีหลายรูปแบบไม่ว่าจะเป็น Trance, Metalcore, Post-Hardcore, EDM รวมไปถึงการร้องติด Autotune เข้าไว้ด้วยกัน เหล่านี้ต้องให้เครดิตทีมนักแต่งเพลงส่วนนี้ไว้ด้วย From L-R: Kaede, Nao, Yuna, Hina SPARK IGNITION แทรนซ์คอร์บีทรวดเร็วหนักแน่น คอรัสติดหู เปลี่ยนคีย์กันให้วุ่น เสียงคำรามของ Yuna ในท่อนเบรคยังทำได้โหดเช่นเคย , Majestic ปูพรมด้วย EDM ตลอดทางมูฟเมนท์เปลี่ยนไปมา ค่อนข้างหลากหลายและอาจจะจับทางยากสักนิดสำหรับคนที่ไม่ได้ตามงานวงมาตั้งแต่แรก , Shedding tears ร็อคจังหวะโจ๊ะๆกันต่อเนื่อง เมโลดี้ติดป๊อปอย่างหนัก

เผลอแป๊บเดียวก็เดินทางมาถึงอัลบั้มเต็มชุดที่ 8 แล้ว สำหรับวง Alternative Rock ลูกผสมสามชิ้นสุดเนี้ยบจาก Scotland อย่าง Biffy Clyro โดยที่พวกเขายังคงเซนส์ทางดนตรีเปี่ยมชั้นเชิงและทำออกมาได้ค่อนข้างป๊อปเอามากๆและฟังดูไม่เลี่ยนด้วย พิสูจน์กันได้ตั้งแต่แทร็คเปิดอัลบั้ม North Of No South ลิคคลีนกีตาร์คลอกับจังหวะชวนเคลิ้มก่อนจะอัดริฟฟ์กระแทกพอได้สะดุ้ง คอรัสอุ้มให้เพลงดูใหญ่ และปิดท้ายด้วยริฟฟ์จำง่ายติดเมทัลมันซะอย่างนั้น รวมๆคือเท่ , The Champ เริ่มด้วยบัลลาดเปียโนคลอด้วยเครื่องสาย ก่อนที่จะมาแบบเต็มแบนด์ในจังหวะชวนกระฉึกกระฉัก และคอรัสที่เลือกใช้โน้ตและเรียบเรียงได้ชวนล่องลอยสวยงาม , Weird Leisure ฮาร์ด - ร็อค ริฟฟ์เมาๆพาลนึกถึง Foo Fighters, Queens Of The Stone Age อยู่บ้าง ก่อนจะฉีกเข้าท่อนฮุคในแนวทางของตัวเองอย่างงดงาม , Tiny Indoor Fireworks ยังคงจังหวะสนุกๆท่วงทำนองสวยๆตามมาตรฐาน ลำพังแค่ท่อน Hey Hey Hey ก็เอ็นเตอร์เทนคนฟังได้มากแล้ว , Space คร่ำครวญกับเนื้อหากันแต่พองามกับการสลัดภาพวงร็อคมาเป็น ป๊อปร็อค - อาร์แอนด์บี ได้อย่างเหนือชั้น End Of ไลน์เบสดำดิ่งค