PassCode: STRIVE (Review)




นับตั้งแต่ BABYMETAL ได้รับกระแสความนิยมไปทั่วทั้งโลก วงการดนตรีที่ญี่ปุ่นก็ได้เริ่มมีวงลักษณะเดียวกันตามมาเต็มไปหมด และ PassCode วงนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้น และการกลับมาพร้อมสตูดิโออัลบั้มลำดับที่สาม STRIVE ก็น่าจะยิ่งทำให้ชื่อเสียงกระฉ่อนขึ้นไปอีก เรียกได้ว่าถ้าจะหาวงไอดอล ร็อค-เมทัล โกอินเตอร์ตาม BABYMETAL ไปก็น่าจะเป็นหนึ่งในตัวเลือกที่น่าสนใจไม่น้อยครับ

แต่จะว่าไปหากพิจารณาดีๆซาวด์ของ PassCode ก็ถือว่ามีเอกลักษณ์ชัดเจนมาตั้งแต่ช่วงแรกๆแล้ว พวกเขาขยำรวมดนตรีหลายรูปแบบไม่ว่าจะเป็น Trance, Metalcore, Post-Hardcore, EDM รวมไปถึงการร้องติด Autotune เข้าไว้ด้วยกัน เหล่านี้ต้องให้เครดิตทีมนักแต่งเพลงส่วนนี้ไว้ด้วย



From L-R: Kaede, Nao, Yuna, Hina


SPARK IGNITION แทรนซ์คอร์บีทรวดเร็วหนักแน่น คอรัสติดหู เปลี่ยนคีย์กันให้วุ่น เสียงคำรามของ Yuna ในท่อนเบรคยังทำได้โหดเช่นเคย, Majestic ปูพรมด้วย EDM ตลอดทางมูฟเมนท์เปลี่ยนไปมา ค่อนข้างหลากหลายและอาจจะจับทางยากสักนิดสำหรับคนที่ไม่ได้ตามงานวงมาตั้งแต่แรก, Shedding tears ร็อคจังหวะโจ๊ะๆกันต่อเนื่อง เมโลดี้ติดป๊อปอย่างหนัก ก่อนที่จะยัดเมทัลพร้อมสครีมโหดๆแบบไม่มีอะไรเกริ่นนำให้เตรียมตัวใดๆทั้งสิ้น, Seize Approaching BRAND NEW ERA อินโทรทำให้นึกถึง Perfume ตำนานสายซินธ์ป๊อปได้แทบจะทันที เป็นอีกเพลงเด่นที่ใช้เนื้อเพลงภาษาอังกฤษ บีทชวนโดนอย่างมาก เหมาะขายตลาด Worldwide เป็นที่สุด


ATLAS สลัดความหนักหน่วงเหลือระดับประมาณ ป๊อปพังค์ มีไลน์เปียโนประคองอยู่เบื้องหลังส่งให้เพลงดูสว่างขึ้น แปลกหูไปไม่น้อยจากแนวทางเดิมๆ, Stealth Haze เล่นกับซาวด์ทรานซ์ตามสไตล์ได้หนักข้อขึ้นกว่าเดิม สู้กันระหว่างพาร์ทของร็อคและซินธ์ชนิดใครดีใครอยู่, STARRY SKY ตามมาตรฐานของวง ลดความหนักหน่วงของแต่ละพาร์ท และดันเสียงร้องออโต้จูนของเมมเบอร์ทุกคนให้เด่นขึ้น, yours ลดดีกรีเสียงร้องแบบออโต้จูนไปบางส่วนท่ามกลางเพลงช้าบัลลาด มี Hina คนเดียวที่ดูจะเอาตัวรอดกับเพลงในสไตล์นี้ได้ (จริงๆใน Live ก็เป็นคนที่รับผิดชอบในท่อนที่ร้องยากๆอยู่แล้ว), Remnants of my youth ปิดอัลบั้มด้วยเพลงทำนองสวยติดหูทุกอณูจังหวะสนุกๆเป็นการล้างหูหลังจากที่เหนื่อยแบบนันสต็อปกันมาทั้งอัลบั้ม


ดูท่าทางแล้วมีโอกาสอยู่ไม่น้อยที่ PassCode จะประสบความสำเร็จในวงกว้างได้บ้าง เอกลักษณ์ ลุคต่างๆ ฝีมือในการสร้างสรรค์มีครบหมดแล้ว เหลือเวลาที่เหมาะสมเท่านั้นล่ะครับที่จะเป็นตัวตัดสิน




Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Avenged Sevenfold Live in Bangkok 2015

Image
        นี่ก็นับเป็นหนที่สามแล้วที่สุดยอดวงเมทัลระดับโลกอย่าง Avenged Sevenfold มาระเบิดคอนเสิร์ตที่บ้านเรา (หนก่อน เมษายน 2012) โดยงานนี้จัดขึ้นที่ Impact Arena เมืองทองธานีเพื่อรองรับแฟนๆของพวกเขาที่มีทีท่าว่าจะเยอะมากขึ้นเรื่อยๆ         งานนี้ก็เป็นไปแบบเรียบง่าย มีทั้งจุดขายของที่ระลึกของวงไม่ว่าจะเป็นเสื้อทัวร์ ซีดี ฯลฯ (ไม่ได้ซื้อกะเขา หมดงบ 555) ที่ขาดไม่ได้ก็เป็นพวกป้ายไวนิลทั้งหลายที่เอาไว้ให้แฟนๆถ่ายรูปประกาศความเป็นแฟนพันธุ์แท้กัน เวลาล่วงเลยมาถึงช่วงเกือบๆหกโมงเย็นก็ได้เห็นแฟนๆจับจองพื้นที่ต่อคิวเพื่อจะได้เข้าไปในฮอลล์เป็นคนแรกๆ ส่วนตัวกระผมก็ได้แต่รอให้บรรดาแฟนระดับเดนตายเข้าไปให้หมดเสียก่อนเนื่องจากยังเข็ดกับวงมอชพิทที่thunderdomeในคราวก่อนไม่หาย รอจนประมาณราวๆสองทุ่มถึงได้ฤกษ์เข้าไปในฮอลล์หาที่ยืนเหมาะๆกัน แต่แอบงงเล็กๆคิดว่าตอนแรกคนน่าจะแน่นกว่านี้ แต่กลายเป็นว่ายืนดูค่อนข้างสบายครับ ส่วนโซนหลังๆนี่ก็แน่นใช้ได้อยู่         หลังจากเข้าฮอลล์ไปไม่เท่าไร ไฟในฮอลล์ดับลง เพียงอินโทรเพลงแรก Shepherd of fire ดังขึ้น เหล่าแฟนๆโห่ร้องกันด้วยความบ้าคลั่ง จากนั้นทางวงก็ทยอยขนเพลงเก
Read more

Sum 41: Underclass Hero (จุดเปลี่ยนครั้งสำคัญมาเยือน)

Image
             หลังจากจบทัวร์อัลบั้ม Chuck ทางวงก็เจอเรื่องช็อกจนได้ เมื่อ Dave Baksh มือกีต้าร์ผิวสี กำลังสำคัญของวงได้ขอลาออกจาก Sum 41 เนื่องจากอยากออกไปทำเพลงหนักๆที่ตัวเองชอบมากกว่า มาดูกันครับว่า Sum 41 ที่ไม่มีเดฟจะเป็นอย่างไร 1. Underclass Hero แค่แทร็กแรกก็น่าจะเดาได้ว่าทิศทางอัลบั้มนี้จะเป็นอย่างไร ป็อปพังก์ติดหู จังหวะชวนโดด พวกเขาเอามันกลับมาแล้วครับ 2. Walking Disaster ว่ากันด้วยเนื้อหาของเด็กมีปัญหาที่คิดจะหนีออกจากบ้าน แต่สุดท้ายก็ต้องกลับมาที่บ้านอยู่ดี ด้านดนตรียังคงเป็นป็อปพังก์เหมือนเดิม แต่เมโลดี้ติดหวานสักหน่อย 3. Speak of the devil อีกเพลงเร็วๆ หม่นๆ หวานๆ มีซาวนด์จากคีย์บอร์ดพอแก้เลี่ยนได้ 4. Dear Father เพลงใสๆ จังหวะกลางๆ ที่เนื้อหาประชดประชันถึงพ่อบังเกิดเกล้า สวนทางกะดนตรีโดยสิ้นเชิง ท้ายเพลงมีเพิ่มไลน์กีต้าร์แรงๆเข้าไป ฟังเข้าท่าดีครับ 5. Count your last blessings มาถึงเพลงจังหวะมันๆ ที่เดอริกร้องไว้ได้ฟีลเครียดๆ หม่นๆ โดยมีเปียโนประคองไม่ให้ดูราบเรียบจนเกินไป 6. Ma poubelle เพลงภาษาฝรั่งเศสที่สตีฟ มือกลอง เป็นคนแต่งเนื้อร้องไว้ ผมขออนุญาตไม่พูดถึงเนื้อหานะครั
Read more

New Found Glory: Resurrection (หนึ่งสมาชิกที่หายไปแต่ผลงานข้างในยังคงเดิม)

Image
          หากพูดถึงวงดนตรีในสายป๊อปพังก์ ชื่อแรกๆที่มักจะนึกออกก่อนเสมอคงหนีไม่พ้น Green Day, Blink-182 หรือถ้ารุ่นใหม่ๆขึ้นมาหน่อยก็จะมี Sum 41, Yellowcard, Simple Plan, Good charlotte ฯลฯ แต่ในวันนี้จะมาพูดถึงอีกวงรุ่นใหญ่อีกวงนึงที่อยู่ในวงการมาร่วมๆ 20 ปีแล้วอย่างวงนี้ New Found Glory           Resurrection คือสตูดิโออัลบั้มลำดับที่เจ็ดของพวกเขาแล้ว ซึ่งการกลับมาคราวนี้ Steve Klein มือกีต้าร์ยุคก่อตั้งไม่ได้เป็นสมาชิกของวงด้วยสาเหตุหลายๆประการ แต่นั่นก็ดูจะไม่ส่งผลต่อทิศทางโดยรวมของงานชุดนี้สักเท่าไรนัก           โดยที่อัลบั้มนี้พวกเขายังสานต่อซาวนด์อันเป็นเอกลักษณ์ได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ไม่ว่าจะเป็นป๊อปพังก์จังหวะชวนโดดอย่าง Selfless, Resurrection, The Worst Person, One More Round หรือจะขยับมาเป็นจังหวะหนักๆสักหน่อยแบบงานยุคกลางๆของวงก็จะมี Ready and Willing, Degenerate เรื่อยไปจนถึงเพลงจังหวะเบาๆป๊อปๆพวกเขาก็จัดให้ A Vicious Love, Angel อาจจะมีเพลงที่ฟังแปลกหูไปบ้างอย่าง Stubborn ที่แปลงร่างกลายเป็นป๊อปพังก์เจือกลิ่นฮาร์ดร็อกจางๆ อีกแทร็ค Stories Of A Different Kind สปีดพังก์ ที
Read more