Funeral For A Friend: Conduit (Review)

กลับมาอีกครั้งกับรีวิวอัลบั้มอีกเช่นเคย วันนี้ผมขอเสนออัลบั้ม Conduit จากยอดวง Post-Hardcore, Screamo อย่าง Funeral for a friend โดยอัลบั้มนี้มีการเปลี่ยนไลน์อัพกันอีกแล้ว โดยคราวนี้หวยมาออกที่ Ryan Richards มือกลอง/สครีโม่ ทางวงได้ดึง Pat Lundy จาก Rise To Remain มาเป็นสมาชิกใหม่ จะเปลี่ยนไปแค่ไหนไปดูกันเลยครับ

1. Spine แทร็คแรก ความเปลี่ยนแปลงแบบสัมผัสได้มาตั้งแต่เพลงแรกเลย พาร์ทกลองของ Pat ทำให้เพลงนี้ดูพุ่งๆดีครับ มีริฟฟ์ชวนโยก และที่ขาดไม่ได้คือท่อนหล่อของพี่ Matt ร้องนำซึ่งยังทำได้ดีเช่นเคย

2. Conduit ไตเติ้ลแทร็คที่ทำออกมาได้ติดกลิ่นฮาร์ดคอร์ค่อนข้างเยอะทีเดียว พี่Mattตะเบ็งกันคอแทบแตกทีเดียว (นี่คือผลกระทบอย่างนึงจากการขาด Ryan ไปในชุดนี้) ท้ายๆเพลงขามอชคงจะแท็กกันระเบิดแน่นอน อีกเพลงที่เจ๋งมากๆครับ เกรี้ยวกราดดี

3. The Distance ลดจังหวะกันนิดกับsingleที่สอง ที่พูดถึงชีวิตการออกทัวร์ของนักดนตรีได้อย่างน่าฟัง พาร์ทดนตรีโจ๊ะๆกำลังดีครับ

4. Best friends and hospital beds  Single แรกที่ถูกปล่อยออกมาให้ฟัง อัดกันแบบ ฮาร์ดคอร์พังก์ลืมหายใจกันไปเลย ยังดีที่ว่ามูฟเม้นท์หลากหลาย ริฟฟ์กีต้าร์เด็ดๆเพียบ ที่ลืมไม่ได้คือท่อนฮุกติดหู เป็นอีกเพลงเด่นครับ

5. Nails ผ่อนลงมาเป็นจังหวะโยกๆกันหน่อยกับ Single ที่สามที่ดูจะติดแนวเก่าๆของวงเยอะหน่อย สเต็ปกลอง ริฟฟ์กีต้าร์ ทำได้หนักแน่นดีครับ

6. Death comes to us all จังหวะหนักๆกระแทกๆ พวกเขายังคงออกมาได้มันและติดหูอีกเช่นเคย ตัวเพลงผ่อนจากหนักลงมาเบาได้น่าฟังดีครับ

7. Travelled เพลงนี้มีเล่นกับTime Signatureเล็กน้อยดูแปลกๆจากเพลงอื่นๆนิดนึง ท่อนฮุกนี่ติดป๊อปเยอะนิดนึง

8. Grey อีกเพลงที่ผมชอบมากๆ Matt แหกปากได้เมามัน พาร์ทดนตรีใส่แหลกไม่ยั้ง ริฟฟ์เจ๋ง มีท่อนให้มอชกันหัวคะมำ มันมากครับ

9. Sun-Less อีกครั้งที่ริฟฟ์กีต้าร์ทำได้มันติดหูเอามากๆ กลางๆครับไม่เด่นไม่แย่

10. Elements ใครเป็นมือกีต้าร์คงชอบเพลงนี้นะครับ มีท่อนให้ไปแกะตามอยู่เยอะทีเดียว เพลงนี้จังหวะกลางๆ ชวนโยกหัวดีครับ

11. High Castles เพลงปิดอัลบั้มนี้มี Surprise แขกรับเชิญเล็กๆครับ ซึ่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหน Ryan Richards อดีตมือกลองที่มาร่วมร้องร่วมตีกลอง ซาวนด์กลองดูโจ๊ะขึ้นมาทันทีเลยครับ ติดกลิ่นฮาร์ดร็อคนิดๆ และที่สำคัญได้ยินเสียงแหกปากของ Ryan แล้ว (หลังจากปล่อยให้พี่ Matt แหกปากเหนื่อยซะหลายเพลง 555)

อย่างที่ทางวงบอกไปก่อนอัลบั้มนี้จะวางนะครับว่าทิศทางดนตรีชุดนี้จะกลับไปหารากเหง้าของตัวเองมากที่สุดชุดนึง (Melodic Hardcore, Hardcore Punk) อาจเพราะการเปลี่ยนมือกลองก็มีผลด้วยเหมือนกัน จริงๆแอบสงสารพี่ Matt เหมือนกันนะครับ ต้องเหมาร้องเองหมดเลย ไม่ว่าจะ หล่อ แหกปาก แผดคำราม พี่แกเอาหมดเลย ส่วนพาร์ทดนตรีก็ดูเดือดขึ้น หนักขึ้น ส่วนที่หายไปพอสมควรเลยก็คือ ท่อนไลน์กีต้าร์สวยๆแต่ก็แทนที่ด้วยริฟฟ์มันๆได้ดีครับ โทนเพลงจะดูใกล้กันมากไปนิดในแต่ละเพลง แต่ก็ถือว่าเป็นอีกอัลบั้มที่เยี่ยมมากๆครับ

ขอบคุณที่อ่านกันนะครับ