Funeral For a Friend: Chapter and Verse (รีวิว)


              นี่เป็นการกลับมาอีกครั้งกับสตูดิโออัลบั้มที่ 7 ของสุดยอดวงหัวแถวในแนว Post-Hardcore อย่างวง Funeral for a Friend   โดยทิ้งช่วงจากอัลบั้มก่อนหน้า (Conduit) ราวๆสองปีด้วยกัน ขณะเดียวกันเสียงกลองที่อยู่ในอัลบั้มนี้ยังเป็นของ Pat Lundy อยู่ (อย่างไรก็ดีก่อนที่อัลบั้มนี้จะวางขายไม่กี่เดือน เจ้าตัวก็ชิงออกจากวงไปเสียก่อน)
              สำหรับซาวนด์อัลบั้มนี้หากใครยังชอบอัลบั้มที่แล้วอย่าง Conduit (ซึ่งแฟนๆหลายคนบ่นกันระงมว่าแทบหาเมโลดี้เพราะๆแบบเก่าๆไม่ได้เอาซะเลย) ก็น่าจะอินกับอัลบั้มใหม่ได้ไม่ยาก สิ่งที่เปลี่ยนไปคือซาวนด์ดูเนี้ยบขึ้นมีท่วงทำนองมากขึ้นแต่ยังคงความดิบแบบฮาร์ดคอร์อยู่
              เริ่มกันที่แทร็คแรก "Stand by me for the millionth time" ที่ออกโทนหม่นๆเครียดๆ กับเนื้อหาระบายความใน, "You've got a bad case of the religions" ซิงเกิ้ลแรก ยังคงความเมามันโครมครามในแบบเมโลดิกฮาร์ดคอร์แถมท่อนคอรัสติดหูให้แฟนเก่าๆได้พอชื่นใจบ้าง ส่วนเพลงอื่นๆที่อยู่ในรูปรอยเดียวกันที่น่าสนใจก็มี Pencil Pusher,  You should be ashamed of yourself (ท่อนเบรกดาวน์ มูฟเมนท์น่าสนใจ),  หรือหากอยากได้อารมณ์งานเก่าๆเจือปนมาบ้างก็นี่เลยครับ Inequality, Donny ที่มีไลน์กีต้าร์สวยๆแทรกไปตลอดเพลงไปจนถึง 1% อีกหนึ่งในซิงเกิลที่ถูกปล่อยออกมาก่อนหน้า ที่ถือว่าเป็นไฮไลต์ประจำอัลบั้มก็ว่าได้ เนื้อหาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อน ไลน์กีต้าร์เพราะหม่นปนเศร้า เสียงร้องที่เต็มไปด้วยความรู้สึก คอรัสติดหู ทั้งหมดนี้ยกมาเฉพาะเพลงเด่นๆครับ หากชอบเพลงพวกนี้ก็น่าจะชอบเพลงที่เหลือได้ไม่ยาก
              อัลบั้มนี้ไม่มีปั๊มขายในบ้านเรานะครับ (เรื่องปกติ?) ถ้าใครอยากอุดหนุนจับจองเป็นเจ้าของก็คงต้องขวนขวายหาแผ่นอิมพอร์ตกันหน่อย แต่บอกให้อีกนิดว่าอาร์ทเวิร์คชุดนี้งามมากครับ

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Avenged Sevenfold Live in Bangkok 2015

Image
        นี่ก็นับเป็นหนที่สามแล้วที่สุดยอดวงเมทัลระดับโลกอย่าง Avenged Sevenfold มาระเบิดคอนเสิร์ตที่บ้านเรา (หนก่อน เมษายน 2012) โดยงานนี้จัดขึ้นที่ Impact Arena เมืองทองธานีเพื่อรองรับแฟนๆของพวกเขาที่มีทีท่าว่าจะเยอะมากขึ้นเรื่อยๆ         งานนี้ก็เป็นไปแบบเรียบง่าย มีทั้งจุดขายของที่ระลึกของวงไม่ว่าจะเป็นเสื้อทัวร์ ซีดี ฯลฯ (ไม่ได้ซื้อกะเขา หมดงบ 555) ที่ขาดไม่ได้ก็เป็นพวกป้ายไวนิลทั้งหลายที่เอาไว้ให้แฟนๆถ่ายรูปประกาศความเป็นแฟนพันธุ์แท้กัน เวลาล่วงเลยมาถึงช่วงเกือบๆหกโมงเย็นก็ได้เห็นแฟนๆจับจองพื้นที่ต่อคิวเพื่อจะได้เข้าไปในฮอลล์เป็นคนแรกๆ ส่วนตัวกระผมก็ได้แต่รอให้บรรดาแฟนระดับเดนตายเข้าไปให้หมดเสียก่อนเนื่องจากยังเข็ดกับวงมอชพิทที่thunderdomeในคราวก่อนไม่หาย รอจนประมาณราวๆสองทุ่มถึงได้ฤกษ์เข้าไปในฮอลล์หาที่ยืนเหมาะๆกัน แต่แอบงงเล็กๆคิดว่าตอนแรกคนน่าจะแน่นกว่านี้ แต่กลายเป็นว่ายืนดูค่อนข้างสบายครับ ส่วนโซนหลังๆนี่ก็แน่นใช้ได้อยู่         หลังจากเข้าฮอลล์ไปไม่เท่าไร ไฟในฮอลล์ดับลง เพียงอินโทรเพลงแรก Shepherd of fire ดังขึ้น เหล่าแฟนๆโห่ร้องกันด้วยความบ้าคลั่ง จากนั้นทางวงก็ทยอยขนเพลงเก
Read more

Sum 41: Underclass Hero (จุดเปลี่ยนครั้งสำคัญมาเยือน)

Image
             หลังจากจบทัวร์อัลบั้ม Chuck ทางวงก็เจอเรื่องช็อกจนได้ เมื่อ Dave Baksh มือกีต้าร์ผิวสี กำลังสำคัญของวงได้ขอลาออกจาก Sum 41 เนื่องจากอยากออกไปทำเพลงหนักๆที่ตัวเองชอบมากกว่า มาดูกันครับว่า Sum 41 ที่ไม่มีเดฟจะเป็นอย่างไร 1. Underclass Hero แค่แทร็กแรกก็น่าจะเดาได้ว่าทิศทางอัลบั้มนี้จะเป็นอย่างไร ป็อปพังก์ติดหู จังหวะชวนโดด พวกเขาเอามันกลับมาแล้วครับ 2. Walking Disaster ว่ากันด้วยเนื้อหาของเด็กมีปัญหาที่คิดจะหนีออกจากบ้าน แต่สุดท้ายก็ต้องกลับมาที่บ้านอยู่ดี ด้านดนตรียังคงเป็นป็อปพังก์เหมือนเดิม แต่เมโลดี้ติดหวานสักหน่อย 3. Speak of the devil อีกเพลงเร็วๆ หม่นๆ หวานๆ มีซาวนด์จากคีย์บอร์ดพอแก้เลี่ยนได้ 4. Dear Father เพลงใสๆ จังหวะกลางๆ ที่เนื้อหาประชดประชันถึงพ่อบังเกิดเกล้า สวนทางกะดนตรีโดยสิ้นเชิง ท้ายเพลงมีเพิ่มไลน์กีต้าร์แรงๆเข้าไป ฟังเข้าท่าดีครับ 5. Count your last blessings มาถึงเพลงจังหวะมันๆ ที่เดอริกร้องไว้ได้ฟีลเครียดๆ หม่นๆ โดยมีเปียโนประคองไม่ให้ดูราบเรียบจนเกินไป 6. Ma poubelle เพลงภาษาฝรั่งเศสที่สตีฟ มือกลอง เป็นคนแต่งเนื้อร้องไว้ ผมขออนุญาตไม่พูดถึงเนื้อหานะครั
Read more

New Found Glory: Resurrection (หนึ่งสมาชิกที่หายไปแต่ผลงานข้างในยังคงเดิม)

Image
          หากพูดถึงวงดนตรีในสายป๊อปพังก์ ชื่อแรกๆที่มักจะนึกออกก่อนเสมอคงหนีไม่พ้น Green Day, Blink-182 หรือถ้ารุ่นใหม่ๆขึ้นมาหน่อยก็จะมี Sum 41, Yellowcard, Simple Plan, Good charlotte ฯลฯ แต่ในวันนี้จะมาพูดถึงอีกวงรุ่นใหญ่อีกวงนึงที่อยู่ในวงการมาร่วมๆ 20 ปีแล้วอย่างวงนี้ New Found Glory           Resurrection คือสตูดิโออัลบั้มลำดับที่เจ็ดของพวกเขาแล้ว ซึ่งการกลับมาคราวนี้ Steve Klein มือกีต้าร์ยุคก่อตั้งไม่ได้เป็นสมาชิกของวงด้วยสาเหตุหลายๆประการ แต่นั่นก็ดูจะไม่ส่งผลต่อทิศทางโดยรวมของงานชุดนี้สักเท่าไรนัก           โดยที่อัลบั้มนี้พวกเขายังสานต่อซาวนด์อันเป็นเอกลักษณ์ได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ไม่ว่าจะเป็นป๊อปพังก์จังหวะชวนโดดอย่าง Selfless, Resurrection, The Worst Person, One More Round หรือจะขยับมาเป็นจังหวะหนักๆสักหน่อยแบบงานยุคกลางๆของวงก็จะมี Ready and Willing, Degenerate เรื่อยไปจนถึงเพลงจังหวะเบาๆป๊อปๆพวกเขาก็จัดให้ A Vicious Love, Angel อาจจะมีเพลงที่ฟังแปลกหูไปบ้างอย่าง Stubborn ที่แปลงร่างกลายเป็นป๊อปพังก์เจือกลิ่นฮาร์ดร็อกจางๆ อีกแทร็ค Stories Of A Different Kind สปีดพังก์ ที
Read more